Forum uitvoering Wet normering topinkomens

Per 1-1-20 is de WNRA in werking getreden, waardoor de meeste ambtenaren onder het civiele ontslagrecht vallen. Bij een aantal organisaties is geen CAO afgesloten waardoor de oude regelingen blijven gelden. Bij veel GR is dat het geval. Deze zijn veelal gebaseerd op de CAR/UWO en zijn nu dus achterhaald.

Het ministerie heeft eerder aangegeven dat deze uitkeringen niet worden gekwalicifeerd als een uitkering wegens de beëindiging van het dienstverband, mits deze uitkeringen of wachtgeld eenduidig uit een AVV CAO of wettelijk voorschrift blijken. Voorheen was dat het geval omdat er een ontslagbesluit aan ten grondslag lag.
In veel van deze oude regelingen staat dat een ambtenaar bij ontslag recht heeft op een passende regeling welke is vastgelegd in rechtspraak. Centrale Raad van Beroep heeft bepaald in 2015 dat art 10d:4 CAR/ UWO gelezen moet worden als een dwingend voorschrift.

Per 2020 kan niet meer met een ontslagbesluit worden gewerkt maar met opzegging, ontbinding of vso. Is de manier waarop men een einde maakt aan de arbeidsverhouding relevant voor de kwalificatie van bovengenoemde uitkeringen? Bij een ontslagbesluit volgt recht op wachtgeld of bovenwettelijke uitkeringen eenduidig, maar via een beëindigingsovereenkomst niet? De tekst van deze regelingen is nu achterhaald.

Bij de transitievergoeding wordt deze redenering gevolgd. 

Voor de WNT is niet
relevant of de beëindiging van een dienstverband plaatsvindt langs de
civielrechtelijke weg van opzegging of ontbinding, dan wel langs de
publiekrechtelijke weg van een eenzijdig ontslagbesluit. Beide situaties vallen
onder de WNT. De WNT (artikel 2.10) maximeert de uitkering wegens beëindiging
van het dienstverband. Op grond van artikel 4, tweede lid, Uitvoeringsregeling
WNT wordt tot de uitkering wegens beëindiging van het dienstverband in de zin
van de WNT niet gerekend de uitkering wegens beëindiging van het dienstverband
die voortvloeit uit een algemene bepaling van een collectieve arbeidsovereenkomst
of van een van toepassing zijnde collectieve regeling die is overeengekomen met
verenigingen van werknemers of ambtenaren die bevoegd zijn afspraken te maken
over arbeidsvoorwaarden, of uit een wettelijk voorschrift, doch slechts voor
zover de uitkering rechtstreeks, dwingend en eenduidig daaruit voortvloeit. Voor
de WNT worden publiekrechtelijke rechtspositieregeling op basis van de
Ambtenarenwet beschouwd als wettelijk voorschrift in vorenbedoelde zin.

Het overgangsrecht in de
Wnra voorziet in de situatie dat er op de datum van inwerkingtreding van de
Wnra geen (rechtsgeldige) cao tot stand is gebracht of geldt. In dat geval, zo
is geregeld in artikel 17 van
de Ambtenarenwet 2017,
blijft de publiekrechtelijke rechtspositieregeling gelden als ware
die een cao. De bepalingen in de rechtspositieregelingen die strijdig zijn met
de Ambtenarenwet 2017 of dwingendrechtelijke bepalingen van burgerlijk recht blijven
buiten toepassing.[1]

De bestaande
rechtspositieregelingen (bijvoorbeeld de CAR/UWO voor gemeente- en GR-ambtenaren)
blijven verbindend als waren het cao's, totdat door de betreffende
overheidswerkgever alsnog een privaatrechtelijke cao is afgesloten.[2]

Op grond van bovenstaand
kan worden geconcludeerd dat de Wnra op zich geen invloed heeft op de
kwalificatie van bestaande bovenwettelijke uitkeringsregelingen voor de
toepassing van de WNT.